http://www.bookemon.com/book-profile/%CE%94%CE%B9%CF%80%CE%BB%CE%AE-%CE%A4%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/81263

συλλογή χαϊκού

Σπουδή θανάτου:

αποκάλυψη της πέτρας

μέσα απ'  το χώμα

από τη σιωπή της γης στη σιωπή της μέρας:

 η αναστήλωση

παραμόνευαν

σε γωνιές σκοτεινές

αρχαιοκάπηλοι

πεζοδρόμια

εκεί που περπατούσαν

αγριοκάτσικα

στα ματόκλαδα

αειπάρθενης αγίας

η πάσα γνώση

αφυπνίστηκαν

τα πανάρχαια φίδια

της Μεγάλης Θεάς

τούς τρώει η γη

τους βίους των αγίων

κάθε χειμώνα

πλήρης απουσία:

έφυγαν οι καλόγεροι

και οι ζωγράφοι

ανήμποροι άγιοι

ανέλπιδα κοιτούν

από τους τοίχους

χωρίς το βλέμμα

μένουν εντοιχισμένα

τα πρόσωπά τους

στεγνό πηγάδι

άλλοτε προφητικό

τώρα φωλιά γιά φίδια

μαβιά σιωπή

στον χάλκινο ουρανό

του φθινοπώρου

σώπασαν

τα φλύαρα τζιτζίκια:

καιρός της βροχής

φωτογραφίες:

το φως επιλεκτικά

καταγράφηκε

ενθυμήματα

βιαστικών αργόσχολων

σε άδεια βιτρίνα

τα αγάλματα

δέν ζωντανεύουν ποτέ

όταν φεύγουμε

το ξαναχτίσιμο

της καλλονής  στην άμμο

μάταιος κόπος

άνθισα πάλι περπατώντας στο κορμί

 των αγαλμάτων

αναβάλλουμε

την ανάσταση της ζωής

ανασκάβοντας

υψωθήκατε

ως δέντρα ή ως πουλιά

στην άδεια μνήμη

στα ματόκλαδα

των δέντρων ένα ρίγος

γεμάτο λέξεις

αν δέν ζήσεις τον χειμώνα

πώς θα βιώσεις την άνοιξη;

πλάι στο βουνό

ανατέλλει η σελήνη

αρυτίδωτη

οικονομία:

αυτόνομη σήψη

το μέλλον μας

θαλαμηπόλοι

του μέλλοντος ή φύλακες

του παρελθόντος;

αν πω μιά λέξη

καίρια κι' οργανική

ποιός θ' απαντήσει;

όταν έβαλες

το ερωτηματικό

ολοκληρώθηκες

στο βαθύ μου

ανήλιαγο πηγάδι

κλαίει μιά τίγρη

έχω ένα σπίτι

πλάι στη θάλασσα

των ονείρων μου

τρέμοντας μιλά

η σκιά στα φύλλα

κάθε δειλινό

το σκοτεινό πρωί

αχάραγα καθώς ξυπνάς

τραγουδάς γιασεμί

στην αθέατη

πλευρά του φεγγαριού

σιωπηλές θύελλες

δέν μιλούν εδώ

παράτονα και λαίμαργα

αιλουροειδή

παγωνόφτερα

άτοπα γεμάτα θλίψη

μέσα στο βάζο

ματοβαμμένο

λιβάδι εαρινό

με κίτρινο βλέμμα

έχω ένα σπίτι

πλάι στη θάλασσα

των ονείρων μου

καθώς πληθαίνουν

τα άνθη της γαζία

μεθάνε τ'  άστρα

ολοκλήρωσε

τη λέξη το αηδόνι

λιποθυμώντας

τίγρη στο κλουβί

μαστουρωμένο κάλλος

και αιχμάλωτο

μετά τη θύελλα:

                                                          της κερασιάς το ανολοκλήρωτο παραλήρημα

ολοκλήρωση:

η κόκκινη σελήνη

χωρίς τη σκιά της

αναστάσιμα

σπινθηροβόλο

ανάβλεμμα στοργής

στην ανάσταση

θλιμμένο το φως:

απόγευμα στην πόλη

κι' έρχεται πάσχα

όσο δέν σβήνεις

κερί αναστάσιμο

τόσο ελπίζω

κενό ή τάφος;

αυτό το κουβούκλιο

δέν θ' απαντήσει

πασχαλιές κρίνα

και λαμπρές μαργαρίτες

σέ φιλούν νεκρό

όταν πέθανες

έζησα ελεύθερη

μα πιό κοντά σου

κεριά στο πάρκο:

μπροστά ο πεθαμένος

πίσω τραγούδια

όρθιοι λόγοι

κατακόρυφοι σταυροί

κατάσαρκα

η πανσέληνος

στις μαβιές αναπνοές

των φύλλων παίζει

πορεία αίματος

υπόσχεται τη νίκη

λαμπρής ευδίας

ένδοξα δέντρα

ολάνθιστα σήμερα

νικούν το πένθος

απόψε κι' αύριο:

μιά νύχτα μένει μόνη

μέσα στη βροχή

είναι το πνεύμα

της αθανασίας σου

ασύλληπτο

απαριθμούσες

τα επί της γης άστρα

ενορατικά

όταν ανθίζει

η πρώτη άνοιξη

φεύγεις γιά πάντα

μιά νύχτα μένει

στα αρώματα της γης

 δίκη του κάλλους

θυμωμένος ο άνεμος επιβάλλει

 τη σιωπή στην αυλή μας

σφυρίζει αγέρας

και γέμισε η αυλή

σιωπή και σκόνη

σκληρός ουρανός

ανήλεο το χιόνι

μικρές οι μέρες

ορμητικά

πέφτουν στη γη τα μήλα

αίματος βόμβες

στο λιμανάκι

το πλοίο έτοιμο

η άγκυρα τρέμει

ανυπόταχτο

το πλοίο στη φουρτούνα

σκοτώνει τις λέξεις

καταργήσαμε

τις πιό απλές μας λέξεις:

φόβος ανέμου

αγεωγράφητοι

ασβεστωμένοι τοίχοι

που μένουν βουβοί

ραδιενεργά

λευκά χαράματα

μέ ανασαίνουν

απερίσπαστη

πετά η καρακάξα

πλάι στους γλάρους

μάς ταξιδεύει

το καράβι φάντασμα

σ' αρχαίο λιμάνι

δέν θα πληγώσει

τ' αμίλητα βότσαλα

το αρχαίο γαλάζιο

μήν αγοράζεις

ελάχιστα όνειρα:

σέ φυλακίζουν

έστειλα γράμμα

στο γλυκό καλοκαίρι

να μήν αργήσει

                                                        φτωχούλης ήλιος                           φτωχούλης ήλιος

                                                  μέσα απ' τα σύννεφα                                    μέσα απ' τα σύννεφα

στα ματόκλαδά μας                                          στα μάτια λάμπει

περνά και χάνεται

το ελάχιστο φως σου

πυγολαμπίδα

χρυσή αχτίνα

στο κόκκινο κρασί μας

το φεγγάρι

λάμπει η βροχή

στα πλαγιασμένα φύλλα

και τ' ανασταίνει

βροχή από πέτρες

σε μακρινούς ουρανούς

το καταχείμωνο

τριανταφυλλιά

στο παράθυρο ανοίγει

δρόμους άνοιξης

παραληρώντας

κρίνει ζώντες και νεκρούς

η τραμουντάνα

σώθηκε η πόλη

από την καταιγίδα

και πλέει ορθή

ένα τραγούδι

μετέωρο στο κύμα

κι' ο ήλιος δύει

μέγα ταξίδι

στο ηλιοβασίλεμα

της ψυχούλας σου

κρυφό στο κύμα

το καταποντισμένο

αρχαίο δάσος

τρυφερός κόσμος

της μηλιάς που αλλάζει

τ' άνθη σε καρπούς

μυστική τροφή

στη νηστεία της ψυχής

η νέα αυγή

ολοκληρώνει

την προσευχούλα της

η κουκουβάγια

χρυσή αχτίνα

στο κόκκινο κρασί μας

το φεγγάρι

πλάι στο σπίτι

ανεβαίνει η σκόνη

ασυννέφιαστα

λάμπει η βροχή                  βαφτίζει τ' άστρα

στα κλειστά φύλλα                και χαράζει τα νερά

και τ' ανασταίνει               με μαγικό ραβδί

το πρώτο ρίγος

των φύλλων χαιρετίζει

την άνοιξη

τις κρυφές λέξεις

προφέρει η μηλιά μου

όταν ανθίζει

σωπαίνει ξανά          θα σιωπήσει

ο άγριος αγέρας         ξανά ο αέρας

όταν κοιμάσαι;            όταν θα φύγεις;

όταν μ' αφήσεις

ίσως σωπάσει ξανά

η θάλασσά μας

κάθε σου δάκρυ  

ξεκλειδώνει τη σιωπή

των οριζόντων

τρέμουν τα φύλλα

βροχή στο άγγιγμά σου

σαν την καρδιά μας

ασύλληπτη σκιά

και φτερούγες πουλιών

στ' αγριόχορτα

ο αστρολάβος

είπε ξανά το ψέμμα

των αμέτρητων άστρων

άτολμη αυγή

την εποχή των πουλιών

κρύβει τον ήλιο

χτίζω; γκρεμίζω;

το ταξίδι θα δείξει

ως τα μάτια σου

αναποφάσιστη

περισπωμένη το βουνό

στον ορίζοντα

πρώιμα άνθη

φλεβάρη του θανάτου

στην αγκαλιά σου

ανυπόταχτο

το πλοίο στη φουρτούνα

σκοτώνει τις λέξεις

σε ποιόν να πω

“οι εποχές πεθαίνουν”

και να μήν κλάψει;

χάνουν οι ανοίξεις

τις εβδομάδες τους

εδώ και χρόνια

απορούσατε

γιά τον χαμό των πουλιών

σκοτώνοντάς τα

δέν σού έταξαν

αιώνια τα νιάτα

μυγδαλίτσα μου

ολοκλήρωση:

ναρκισσισμός της λέξης

τα μεσάνυχτα

θάνατο ρουφάς

ολόκληρο χειμώνα

κάθε πρωί πεθαίνεις

πλύθηκε καλά

και πέθανε όρθια

έξω στον ήλιο

αντιμόνιο

ντίζελ και χαμομήλια

στην Ελευσίνα

Τελεστήριο:

πέτρες, υψικάμινος

αρχή θανάτου

κάθε χάραμα

γεννιέται μιά ψυχή

ελπιδοφόρα

έγκλειστη γράφει

γραφές περίκλειστες

πάντα ανεπίδοτες

μεταμόρφωση:

ξύλο ξερό και μαύρο

γεμάτο μάτια

κλώθει και γνέθει

σιωπηλά γεννά και τρέφει

η μαύρη αράχνη

αν δέν ζήσεις χειμώνα

πώς να βιώσεις την άνοιξη;

τα σαρκοβόρα

αρπαχτικά κλωνάρια

ρουφούν τη ζωή

αναβάλλουμε

την ανάσταση της ζωής

χτίζοντας σπίτια

υψωθήκαμε

ως δέντρα ή ως πουλιά

στην άδεια μνήμη

το ξαναχτίσιμο

της καλλονής στην άμμο

μάταιος κόπος

άνθισα πάλι φέτος περπατώντας

στο κορμί σου

κίτρινα φύλλα

στον ερειπιώνα που

υπήρξε σπίτι

το παράθυρό μου

ανοίγει τον δρόμο

στο καλοκαίρι

τα ζώδια, οι πλανήτες και τα χρώματα

Άρης            κόκκινο                    Άρης                δημιουργική δύναμη, κάθαρση

Ταύρος        πράσινο                   Αφροδίτη       ενότητα των αντιθέτων, ιερός γάμος

Δίδυμοι        κίτρινο                    Ερμής               δυισμός, υπερβατική ενότητα, μάγος, κήρυκας

Καρκίνος       ασημί                        Σελήνη           ασυνείδητο, η κρυφή μας πλευρά, ψυχικές  δυνάμεις

                      μεταλλικό μπλε

Λέων           κίτρινο, πορτοκαλί    Ήλιος              ζωική δύναμη, ήλιος

Ζυγός         ροζ , θαλασσί            Αφροδίτη          έρωτας, πνευματική αγάπη

Σκορπιός   κόκκινο, ασημί          Πλούτων            θάνατος και αναγέννηση (οικονομική, κοινωνική)

Τοξότης       άλικο                         Δίας                      κάρμα, πεπρωμένο, νόμος, γηρατειά, αξιοκρατία

Αιγόκερως   μαύρο                      Κρόνος                  ό,τι και το προηγούμενο

Υδροχόος   όλα τα χρώματα      Ουρανός               μαγεία και τεχνολογία

Ιχθείς           μωβ, λουλακί          Ποσειδών             έμπνευση, ψυχαγωγία, ιδίως ο κινηματογράφος

                      πράσινο

ΚΕΡΙΑ

Λευκό  καθαρή αγνότητα, πνευματικότητα, ειρήνη – όμως σε ορισμένους πολιτισμούς πένθος

Κόκκινο: υγεία, ενέργεια, σεξουαλική ευρωστία, θάρρος, η αρσενική δύναμη της φύσης, πάθος, πνευματική ίαση, λαγνεία, γρήγορη δράση

Ροζ:  έρωτας, στοργή και φιλία. Αντικαθιστά όλα τα χρώματα

Κίτρινο: διάνοια, δημιουργική φαντασία, μνήμη, επικοινωνία, πνευματική επιδεξιότητα, έμπνευση, δημιουργικότητα, μνήμη

Μπλε:  ίαση, αλήθεια, έμπνευση, υψηλότερη σοφία, μεταφυσική δύναμη και ψυχική προστασία, κατανόηση, η θηλυκή αρχή της φύσης, ηρεμία, απώλεια βάρους, υγεία, ευτυχία, ειρήνη, αρμονία, αποκρυφιστική δύναμη

Μωβ (άλικο βαθύ) : επιτυχία στα οικονομικά, ψυχική ικανότητα υψηλής μορφής, ιδεαλισμός, πνευματική δύναμη, κρυμμένη γνώση

Χρυσό: ελκύει τις κρυφές επιρροές, σχετίζεται με τη δικαιοσύνη και τα επαγγελματικά θέματα.

Ασημί:  ενόραση, αστρικές ενέργειες, channeling, δυνατότητα μακρινής μνήμης, ανάμνηση περασμένων ζωών

Πράσινο:  φυτική μαγεία, μητέρα  Γη, λατρεία της γης, χρήμα, επιτυχία, ανάπτυξη, σωματική ίαση, γονιμότητα, εργασία, ισορροπία

Σκούρο πράσινο:  υποσυνείδητο ,  ίαση, ψυχισμός και ψυχικές δυνάμεις, αργή αλλαγή

Καφέ: σπίτι, φιλία, ισορροπία, ζωική και γαιώδης μαγεία, συγκέντρωση και μελέτη, διαίσθηση, esp

Μαύρο: προστασία, σπάσιμο των ξορκιών, ανατροπή,  καθάρισμα και banishing, δέσιμο και απώθηση, ίαση ισχυρών ασθενειών

Magenta: γρήγορες αλλαγές. Συνδυάζουμε αυτό το κερί με άλλα γιά ταχύτερο αποτέλεσμα

Λουλακί: κάρμα, ισορροπία, επανάκτηση της ισορροπίας,  διαλογισμός, σταμάτημα των ξορκιών που έγιναν εναντίον μας.

Χρυσό: λατρεία του ήλιου, Θεός, επιτυχία, χρήμα, αρσενικότητα, παιχνίδι, τύχη, μαντεία, νίκη

Χάλκινο:  χρήμα και πλούτος, επαγγελματικές ευκαιρίες, νίκη, διαλογισμός, όνειρα, διώχνει την αρνητικότητα

Γκρι: ουδετερότητα

Ασημί: λατρεία της Θεάς και της Σελήνης. Ψυχικές δυνάμεις και διαίσθηση, αστρική ενέργεια, θηλυκότητα, μαντεία, νίκη