Προσευχή και Επίκληση στην Πολύμορφη Θεά

I.

Μεγαλύνουμε τη Θεά τού Χάους, την ατίθαση Έριδα

Που πρώτη αναδύθηκε από το αδιαχώριστο σύμπαν

Την λαμπρή χορεύτρια τού κόσμου

Τού Μικρόκοσμου και τού Μακρόκοσμου

Τη Δημιουργό όλων τών φράκταλ διαστάσεων.

II.

Μεγαλύνουμε την Ήλιο Αματερασού

Δημιουργό τών Πλανητών

Εκείνην που χαιρετάμε με την πρώτη ανάσα τού ήλιου

Εκείνην που χαιρετάμε το μεσημέρι

Εκείνην που αποχαιρετάμε το δειλινό

III.

Ευλογημένη να είναι η πλατύστερνη Γαία

Η  πλούσια πατρίδα μας

Από τον πύρινο πυρήνα της

Ως τις εξώτερες επιφάνειές της

Γέννησε και εξέλιξε τη ζωή

Άντεξε μαζικές καταστροφές

Γέννησε τα είδη ξανά και ξανά

Δέν θα πάψουμε να την υπερασπιζόμαστε

Όσο κι’  αν μάς χτυπά η πατριαρχία

IV.

Ευλογημένη να είναι η Μαρία

Η Θεά τών Ωκεανών

Η γαλαζοντυμένη, αφροντυμένηBlessed be Maria,
Φέρνει τη βροχή στην έρημο

Το τραγούδι της το τραγουδούν οι φάλαινες στα βάθη

Έθρεψε τη νηπιακή ζωή

Προστατεύοντας τη γέννα

V.

Ευλογημένη να είναι η αδελφή τής Μαρίας, η Σιωπηλή Σελήνη,

Που πάντα μάς συντροφεύει

Η Θεά τού αμνιακού σεληνιακού κύκλου

Στον σκοτεινό της κύκλο τήν περιμένουμε με πόθο

Στη νέα σελήνη τήν παρακολουθούμε με ελπίδα

Στη νέα σελήνη τήν χαιρετίζουμε χαρούμενα

Στην πανσέληνο  κάνουμε έρωτα και τραγουδάμε τούς ύμνους της

Στη χάση της πενθούμε και διαλογιζόμαστε

VI.

Ευλογημένη να είναι η Αφροδίτη, Θεά τού Έρωτα,

Που τήν τιμάμε και ως φορέα τών ηδονών

Χαρά χωρίς όρια

Καλωσύνη που δέν χρειάζεται ανταμοιβή

Φύλαγέ μας από τη ζήλεια που μάς γυρνά συνεχώς στη ζωή

Και χάρισέ μας τον παράδεισο τής Θεάς

Ως επί της Γης και επί τού Ουρανού

VII.

Ευλογημένη να είναι η Αθηνά, Θεά τής Σοφίας

Που μάς δίδαξε στην αυγή τού χρόνου

Να μιλάμε, να φτιάχνουμε εργαλεία, να ανάβουμε φωτιά,

Να καλλιεργούμε τη γη με σοφία

Βλέπουμε μακριά και πάμε μπροστά στο όνομά της.

VIII.

Ευλογημένη να είναι η Δήμητρα

Που φέρνει τις εποχές και μάς δίνει καλά δώρα

Γευόμαστε τις θεϊκές σου τροφές;

Σπόρους, καρπούς, λαχανικά.

Υμνούμε την αφθονία σου σε κάθε γεύμα.

Στηρίζεις τα σώματά μας και χαροποιείς τις ψυχές μας.

IX.

Ευλογημένη να είναι η Κάλι,

Θεά τού Κάτω Κόσμου,

Στεφανωμένη με κρανία, τρομαχτική Θεά

Θάνατος, καταστροφέας συμπάντων.

Κάθεται στην πύλη τής αναγέννησης

Ζυγίζει την καρδιά μας στη ζυγαριά

Αν ζυγίζει λιγότερο από ένα σπυρί ροδιού,

Μάς στέλνει στα Ηλύσια

Αν είναι βαρύτερη, περιπλανιόμαστε

Μέχρι να ξαναγεννηθούμε και να βρούμε ξανά την αγάπη