Πενθεσίλεια (Ρόμπερτ Γκρέιβς/Robert Graves | μετάφραση: Σπύρος Δόικας

Αφού η Πενθεσίλεια υπέκυψε στα πλείστα τραύματά της
Ο Πρίγκιπας Αχιλλέας ως λάφυρα τα χέρια της επήρε
Και από έρωτα για το λευκό, γυμνό, ατίθασο και άψυχο κορμί της
Νεκροφιλία διέπραξε μπροστά στα μάτια όλων.

Από κάποιους κραυγές ακούστηκαν, από άλλους βογκητά
και κάποιοι άλλοι βροντοφώναξαν την αγανάκτησή τους
Ο Αχιλλέας όμως, τρελός από τη θλίψη, ψυχρά αδιαφορούσε
Ώσπου ξαφνικά αντελήφθη τον Θερσίτη, να κρυφογελάει χυδαία
Και μ’ ένα εκδικητικό χτύπημα στο σαγόνι
Του έκοψε το νήμα της ζωής.

Λίγοι μπόρεσαν να κατανοήσουν αυτή του την οργή
Ωστόσο, η Πενθεσίλεια, όταν τον συνάντησε στα Ηλύσια Πεδία,
Κοντοστάθηκε να τον ευχαριστήσει,
Που εκδικήθηκε αυτή την προσβολή στη θηλυκότητά της
Με θυσία