Δημιουργική γραφή θεωρείται κάθε γραφή, φανταστική λογοτεχνία, ποίηση, ή και μη φανταστική λογοτεχνία, η οποία ξεφεύγει από τα όρια της τυπικής επαγγελματικής, δημοσιογραφικής, ακαδημαϊκής γραφής, ή και των τυποποιημένων μορφών της λογοτεχνίας. Έργα που εντάσσονται σε αυτήν την κατηγορία περιλαμβάνουν τα μυθιστορήματα, την επική ποίηση, τα διηγήματα, και την ποίηση. Το γράψιμο σεναρίων και θεατρικών έργων έχουν τυπικά τα δικά τους προγράμματα μελέτης, αλλά μπορούν να καταταχθούν εξίσου στην κατηγορία της δημιουργικής γραφής.
Το γνωστικό πεδίο της δημιουργικής γραφής εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε στην πανεπιστημιακή κοινότητα των ΗΠΑ, στις αρχές του 20ου αιώνα. Στοιχείο της αγγλοσαξονικής ακαδημαϊκής παράδοσης και εξαρχής αντικείμενο πανεπιστημιακής μελέτης, η δημιουργική γραφή εξελίχθηκε στους κόλπους των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Κολούμπια, του Πρίνστον,του Μπράουν, της Αϊόβα, του The New School, του Tisch School for the Arts, Κολέγιο Μπένινγκτον, και αργότερα στο East Anglia της Αγγλίας, πριν εξαπλωθεί με το πέρας των δεκαετιών σε όλη τη γη. Παρά τις διαφοροποιήσεις ως προς την εφαρμογή, την ακολουθούμενη μεθοδολογία και τον τελικό προορισμό του "προϊόντος" της, η δημιουργική γραφή από τη γέννησή της μέχρι σήμερα στηρίζεται σε μία θεμελιώδη τομή: η γραφή παύει να θεωρείται διαδικασία μοναχική, βασανιστική και προσωπική και απελευθερώνεται από το στερεότυπο του ταλέντου και της προεργασίας ετών ή δεκαετιών.
Μέσω της μεθοδολογίας που κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα και κάθε έγκυρος εκπαιδευτικός φορέας εφαρμόζει για να διδάξει τη δημιουργική γραφή, ο γραπτός λόγος απελευθερώνεται και αναγνωρίζεται ως δικαίωμα κάθε δυνητικού συγγραφέα. Η ανάπτυξη του γνωστικού αυτού πεδίου από πανεπιστημιακούς κυρίως φορείς, υπογράμμισε από την αρχή την ανάγκη της παγκόσμιας πνευματικής κοινότητας να εξασφαλίσει μέσω της δημιουργικής γραφής ένα μέσο διεύρυνσης του λόγου και του στοχασμού. Πολλά πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο σήμερα έχουν προγράμματα δημιουργικής γραφής σε επίπεδο μάστερ και διδακτορικού.
Το γνωστικό πεδίο της δημιουργικής γραφής εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε στην πανεπιστημιακή κοινότητα των ΗΠΑ, στις αρχές του 20ου αιώνα. Στοιχείο της αγγλοσαξονικής ακαδημαϊκής παράδοσης και εξαρχής αντικείμενο πανεπιστημιακής μελέτης, η δημιουργική γραφή εξελίχθηκε στους κόλπους των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Κολούμπια, του Πρίνστον,του Μπράουν, της Αϊόβα, του The New School, του Tisch School for the Arts, Κολέγιο Μπένινγκτον, και αργότερα στο East Anglia της Αγγλίας, πριν εξαπλωθεί με το πέρας των δεκαετιών σε όλη τη γη. Παρά τις διαφοροποιήσεις ως προς την εφαρμογή, την ακολουθούμενη μεθοδολογία και τον τελικό προορισμό του "προϊόντος" της, η δημιουργική γραφή από τη γέννησή της μέχρι σήμερα στηρίζεται σε μία θεμελιώδη τομή: η γραφή παύει να θεωρείται διαδικασία μοναχική, βασανιστική και προσωπική και απελευθερώνεται από το στερεότυπο του ταλέντου και της προεργασίας ετών ή δεκαετιών.
Μέσω της μεθοδολογίας που κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα και κάθε έγκυρος εκπαιδευτικός φορέας εφαρμόζει για να διδάξει τη δημιουργική γραφή, ο γραπτός λόγος απελευθερώνεται και αναγνωρίζεται ως δικαίωμα κάθε δυνητικού συγγραφέα. Η ανάπτυξη του γνωστικού αυτού πεδίου από πανεπιστημιακούς κυρίως φορείς, υπογράμμισε από την αρχή την ανάγκη της παγκόσμιας πνευματικής κοινότητας να εξασφαλίσει μέσω της δημιουργικής γραφής ένα μέσο διεύρυνσης του λόγου και του στοχασμού. Πολλά πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο σήμερα έχουν προγράμματα δημιουργικής γραφής σε επίπεδο μάστερ και διδακτορικού.
No comments:
Post a Comment